باید باور کرد ،باید گذشت، باید زیست‏، باید گریه کرد ؟، باید خندید ،... و باید و باید و باید...

زندگی بایدهایی از نبایدهاست،می سازی آن را با باورهایت و امروز باورم کردی و کردم باورت در باور خالی ز باورهای راستین نیستس این هستی

زندگی باور این باید نیست که مردن در آن جاریست، باید مرد! شاید زندگی حجقیقتی از باورهای من و تو باشد پس باید باور کرد به امید آنکه شاید زیست ...

مردن را معنا کن با باور حقیقت زندگی،دریاب، آری باید مرد .

مردن در بایدهای زندگیست نه در باور آن و شاید باور آن در باور دوباره پر کشیدن معنا شود و اوج گرفتن را باید باور کرد با باور هستی و در اخر باید اوج گرفت و رفت ...

پس به امید باورت در اینده باورهایم و به ارزوی باورم در باور حقیقتهایت می روم در باید های دریای بیکران به امید وصال با باید های ابی این جهان!

دیروز ، امروز ، فردا ، باورم کن ، باور‍ٍ حقیقت بایدهایم ، تا گذر در تجسم تو یابم در باید هایت همیشه ، به امید باورمان ...